(Ahmet Esat Tomruk)

                Hemen her millet kurdukları devletlerde teşekkül ettirdikleri iç dış emniyet daireleriyle, ülkenin güvenliği, istikbali ve refahı için; düşman, rakip devletlere karşı önlemler alır. Bunu içinde güçlü ordu yansıra, özel yetiştirilmiş çok ve iyi lisan bilen yetenekli zeki ve katıksız vatansever çocuklarını görevlendirir. Görevlendirilen bu elemanlara gâvurca casus, ajan, çaşıt; Türkçemizde hafiye, muhbir, ispiyoncu v.s. derler. Bu daireler Amerika’da CİA, Rusya’da KGB, İngiltere’de M16, Almanya’da BND, İran’da SAVAK, İsrail’de MOSSAD ve nihayet Türkiye’mizde Osmanlı Devleti zamanında “Teşkilat-ı Mahsusa”, Cumhuriyet döneminde ”Milli İstihbarat Teşkilatı” kısa adıyla (MİT) olarak anılır.         

                Şimdi sizlere “Asrın casusu” olan adlandırılan İngiliz Lavrens’le ismi çok defa karıştırılan ”Ünlü Türk Casusu İngiliz Kemal” ı kısaca anlatacağız.

                Hemen belirtelim ki yetişen her Türk gencinin tanıması gereken, İngiliz Kemal lakaplı “AHMET ESAT TOMRUK”, istiklal madalyasıyla ödüllendirilen, ilk yakalandığında türlü işkencelere tabi tutulmasına rağmen asla Türkçe konuşmayan bu vatan evladı TBMM’ nin kendisine bağladığı aylığı, Erzurumlu alaylı kadın subay meşhur KARA FATMA gibi almayarak,  yoksulluk içinde yaşama gözlerini yummuştur.

                Arkadaşlarınca “Akıl küpü” olarak anılan Ahmet Esat sarışın mavi gözlüdür.

Galatasaray Lisesinde ve İngiltere’de okudu. Bir İngiliz’den daha iyi İngilizce konuşuyordu.

                Babası öldüğünde daha 5 yaşındaydı.

                Yabancı lisan öğrenmeye meraklı ve yetenekli olduğu için genç yaşta Fransızca, Rumca, İtalyanca ve İngilizce öğrendi. Bu arada döğüş sporuna olan onulmaz merakından dolayı boks kurslarına da devam ederek Türkiye Hafif Sıklet Boks Şampiyonu olur (1932). Çok sert yumruklarından dolayı 1934 yılında “Soyad kanunu” çıktığında Mustafa Kemal Atatürk tarafından “TOMRUK” soyadı verilir.

                Ahmet Esat Bey ilk ölüm kalım mücadelesini İngiliz Sahra hapishanesinde işkence görerek vermiş. O kadar ki gördüğü akıl almaz işkencelere rağmen ser vermiş sır vermemiştir. Bir yolunu bulup kaçar ve Biga da “Kuvayı-ı Milliyeciler”e katılır.

                Batı Menzil Komutanı Albay İsmet (İnönü) Bey huzuruna çıkarılan Ahmet Esat burada (Tabanca, Bayrak, Kur’an) üzerine sadakat yemini yaptırılır. Kendisine “İngiliz Kemal” adı verilerek, Kurtuluş Savaşında şimdiki adı “MİT” olan “Teşkilat-ı mahsusa”daki görevleri yanısıra Genel Kurmay Başkanlığı İstihbarat Şubesinde görevlendirilir.

                Verilen ilk ve önemli görevi İzmir’deki Yunan Ordu Karargâhına girip gerekli bilgileri toplamaktır. Bunun için bir şekilde İzmir’e gidecektir.  Tomruk, kurgulanan planla önce Antalya’ya gider. Oradan Rodos’a geçer. Burada kendisini Amerikalı gazeteci olarak tanıtır. Burada yabancı subayların zaman buldukça oynadıkları kumarlara karışarak hile ile kazandığı 45bin Frank ile İzmir’e gelir. Kendi deyimiyle vatani görevine başlar. Ahmet Esat’ın İzmir’deki hayatı bonkör bir Amerikalı olarak geçmiştir. Ahmet Esat Bey burada üst düzey Yunanlı subaylarla esaslı samimiyet kurmuş, hatta onların en gizli toplantılarına dahi katılmış; aldığı bilgileri kendi gibi İzmir’de görevli bulunan Uşaklı Alaattin Tiritoğlu vasıtasıyla, Antalya mutasarrıfı Aşir Beye aktarır. Ancak bir süre sonra talihsiz bir ihbar sonucu yakalanır. Fakat o, bu tutukluluğu esnasında yapılan işkencelere rağmen hiçbir şekilde Türkçe konuşmayarak kimliğinin meçhul kalmasını başarır. Hatta Yunan hâkimler bile onun bir Amerikalı olduğuna kesin gözüyle bakarlar.

Yunan ileri hareketi başlayınca Ankara’ya giden İngiliz Kemal, Mustafa Kemal Paşa, Fevzi Çakmak Paşa ve İsmet İnönü Paşa tarafından ayrı ayrı kabul edilir.

                Bu defa yeni bir görevle Trakya’ya gönderilir. Burada Yunan Ordusu hizmetindeki Ermeni komutan Atranik’in Karargâhına sızmayı başarır. Buradan elde ettiği çok değerli bilgileri Ankara’ya ulaştırır.

                Kurtuluş Savaşından sonra bu Kahraman Türk evladı “Ahmet Esat Tomruk” nam-ı diğer “İngiliz Kemal”, “İSTİKLAL MADALYASI” ödüllendirilir. Ölünceye kadar göğsünde medar-ı iftiharla taşıdığı bu madalyayı yakasından indirmez.

                14 Şubat 1966 yılında derin izler bıraktığı bu dünyadan sessiz sedasız ayrılır, gider.

                Tini şad, uçmağı cennet olsun. Işıklar içinde uyusun.

Ayrıca Tek çocuğu Günseli Tomruk 93 yaşında ölmüştür.

“Dehşet Türk/Çılgın Türk” böyle bir şey olunsa gerek. Sözün tamamını kimlere söylenirse…